Waarom je kind in een W-zit zit – en waarom dat iets zegt over wat er vanbinnen speelt

Je ziet je kind op de grond zitten. Speelgoed overal. En daar is-ie weer: die typische houding, met de knieën naar voren en de voetjes naar buiten geplooid. De W-zit. Je hebt er misschien al van gehoord. Of misschien ook niet. Maar er is een stemmetje in jou dat zegt: “Is dit wel oké?”

In deze blog vertel ik je wat de W-zit eigenlijk is, waarom zóveel kinderen het doen (en nee, dat is geen luiheid), en waarom het iets kan vertellen over de ontwikkeling van het zenuwstelsel en de reflexen van je kind.En vooral: wat jij als ouder wél kan doen — op een zachte, speelse en haalbare manier.

Beluister de podcast

Wat is de W-zit bij je kind en heeft dit gevolgen?

De W-zit is een zithouding waarbij een kind op de grond zit, met de knieën naar voren en de voeten langs de zijkanten van het lichaam. Van bovenaf zie je een soort 'W'-vorm.

Voor een buitenstaander lijkt het gewoon “een rare houding”. Voor een kind voelt het als: veilig. stabiel. niet omvallen.

Maar juist omdat het zo comfortabel voelt, is het goed om even stil te staan bij waarom dat comfort nodig is.

Wat zit er onder die W-zit?

Heel wat kinderen kiezen voor een W-zit omdat hun lichaam moeite heeft met balans en evenwicht in andere houdingen. Ze voelen zich simpelweg veiliger zo.

Wat ik vaak zie in de praktijk, is dat deze kinderen nog actieve reflexen hebben. Denk aan primitieve reflexen zoals de ATNR (asymmetrische tonische nekreflex) of de TLR (tonische labyrintreflex). Dat zijn reflexen die normaal verdwijnen in het eerste levensjaar, maar soms blijven hangen. En dat kan impact hebben.

Bijvoorbeeld:

• Je kind heeft moeite met lang stilzitten zonder steun.

• Je kind voelt zich snel onhandig of struikelt vaak.

• Je kind raakt snel gefrustreerd bij knippen, tekenen of schrijven.

• Of je kind lijkt ‘overactief’, maar is in werkelijkheid gewoon aan het compenseren.
  

De W-zit is dus vaak een soort hulpmiddeltje van het lichaam.Een manier om “het vol te houden” als sommige basisbewegingen nog niet vanzelf gaan.

Moet je de W-zit verbieden?

Nee. Maar… het is wel goed om er bewust mee om te gaan.

Constant corrigeren of verbieden werkt vaak averechts. Wat je beter kunt doen:

1. Observeer zonder oordeel. Hoe vaak zie je de W-zit? Wanneer vooral?

2. Speel met alternatieven. Laat je kind ook op de buik liggen (sfinxhouding), in kleermakerszit zitten of op een wiebelkussen spelen.

3. Integreer reflexbewegingen. Via speelse oefeningen — zoals wiegen, kruipen, rollen — help je het zenuwstelsel van je kind alsnog die stapjes zetten die misschien gemist zijn. In mijn programma Speel & Leer doen we dat in 7 minuten per dag, op een speelse en haalbare manier. Het werkt kalmerend, versterkend en brengt meer rust in het lijf én gedrag van je kind.

   
   

En weet je?

Als je kind vaak in een W-zit zit, wil dat niet zeggen dat er “iets mis” is. Het betekent gewoon dat zijn of haar lichaam een beetje extra ondersteuning zoekt. En jij – jij als ouder – bent dé persoon die dat signaal mag opvangen.Niet vanuit paniek. Maar vanuit mildheid.

Tot slot

De W-zit is geen drama, maar ook geen detail. Het is een spiegel van wat er onder de oppervlakte speelt in het lichaam van je kind. En daar mogen we naar luisteren.

Wil je leren hoe je hier thuis op een zachte manier mee aan de slag kunt? Bekijk dan zeker eens mijn programma Speel & Leer, waarin we samen aan de slag gaan met beweging, rust en verbinding. Zonder strijd, mét resultaat.

Of stuur me een berichtje. Ik denk graag met je mee.

Download dit oefenblad hier nu